In memoriam: Frans Molenaar

Wat een verdrietig nieuws: Frans Molenaar is overleden. Minstens honderd collecties wilde hij maken voor hij met pensioen zou gaan. Hij was er bijna: dit jaar zou hij deze mijlpaal bereiken. De start voor de collectie was al gemaakt toen hij een maand geleden van de trap viel. In de maand die hij – met gebroken ribben en een gebroken middenvoetsbeentje – in het ziekenhuis lag verslechterde zijn toestand. Maar opgeven zou hij niet. Naar verluid stelde hij afgelopen dinsdag zijn vrienden nog gerust door te zeggen dat hij er nog niet ‘tussenuit zou knijpen’. Helaas kreeg hij ongelijk. De ontwerper stierf vrijdag op 74-jarige leeftijd.

Jong geleerd…
De geboren Amsterdammer was slechts vijftien jaar toen hij naar de Vakschool voor Kleermakers ging. Vier jaar later vertrok hij naar Parijs, voor een stage bij Charles Montaigne. Vanaf toen ging het snel. Er volgde een carrière vol prachtige coutureontwerpen. Maar hoewel hij enerzijds dol was op luxe – soms omstreden – materialen zoals bont, deinsde hij er ook niet voor terug om bedrijfskleding te ontwerpen. Zo deed hij dat onder (veel) meer voor het Rode Kruis, voor Albert Heijn en voor Schiphol. Ook ontwierp hij schoenen, een fiets, glaswerk, vloerkleden, tuinmeubilair en ga zo nog maar even door. Conclusie? Frans Molenaar was een ontwerper met een open vizier.

Tot Sinterklaas aan toe
Al in 1986 vond er een overzichtstentoonstelling van zijn werk plaats, én werd het boek ‘Frans Molenaar Haute Couture 1967-1987’ gelanceerd, geschreven door Adriaan van Dis. Bekend Nederland liep met hem weg. Zijn ontwerpen vonden gretig aftrek onder bekende Nederlanders (tot Sinterklaas aan toe!), maar door in zee te gaan met onder meer C&A was zijn kleding ook voor het ‘gewone volk’ bereikbaar. Zijn handtekening was er een van eenvoud: geometrie, klassieke vormen en veel zwart en wit met hier en daar een primaire kleur.