FashionWeek report: Dennis Diem

Een onheilspellend geluid van tjilpende vogels vulde de Gashouder, voor aanvang van de show van Dennis Diem gisteren tijdens Mercedes-Benz FashionWeek Nederland. Het publiek werd lang in spanning gehouden. Dat er iets bijzonders stond te gebeuren was duidelijk. Een dame werd door twee mannen naar een geheim plekje naast de catwalk geholpen, waar ze roerloos achter een zwart wandje bleef zitten…

Na een minuut of twintig veranderde het getjilp in muziek, en langzaam maar zeker werd er een enorme halve maan, met daarop gedrapeerd de mysterieuze vrouw, de nok in gehesen. Het bleek zangeres Loes Haverkort. Buiten dat dit een betoverend plaatje opleverde, was ook het lied dat ze zong haunting, en verschrikkelijk prachtig: ‘Trouble in Paradise’ – tevens de naam van de collectie. Ondertussen waren er zwart/wit-projecties te zien op het grote scherm onder haar; dromerige plaatjes van natuurlandschappen. Alles bij elkaar was het zó magisch, dat het in eerste instantie de aandacht een beetje afleidde van de catwalk zelf. Maar niet voor lang. Want o, o, o wat maakte Dennis Diem de – hooggespannen – verwachtingen waar.

Zwart, wit en rood voerden de boventoon, in voornamelijk monochrome outfits, en met een paar opzienbarende showstoppers. Voor deze collectie maakte Dennis Diem namelijk gebruik van een wel heel bijzonder materiaal… De door enkele mensen snel getweete ‘jurken van kunstnagels’ bleken jurken van ‘groen iriserende dekschilden van de Thaise juwelenkever’. En dat ziet er dus minstens zo exotisch uit als dat het klinkt! FYI: deze schilden worden pas vergaard nadat de insecten een natuurlijke dood zijn gestorven. Vooral de jurk met keverschilden in combinatie met zwart tule was een droom. En draagbaar bovendien – mits je het geld hebt.

Een ander item dat ons bijbleef is het nude jurkje met opgestikte rode roosjes. Schattig, sexy, cool en elegant; het had alles. En dan de tailles: die waren benadrukt met brede boorden. De broeken hadden ze, veel jurken hadden ze, en de klokkende rokken – van voor wat korter dan van achter – hadden ze ook. Een model dat iedereen in z’n kast zou moeten hebben.

Daarnaast waren er veel tops van mesh, met kant en bloemen. Niet per se heel vernieuwend, maar nooit eerder zagen we het zo mooi uitgevoerd. Tot slot vielen ook de lange jurken en rokken op. Sluikvallende rokken met veel waanzinnig mooie, glanzende stof, waardoor het toch volume en drama kreeg.

Een diepe buiging voor Dennis Diem. Voor een waanzinnige collectie, maar ook voor de show eromheen. Met alle mediavormen van tegenwoordig voelt zo’n catwalkshow tegenwoordig soms best een beetje nutteloos. Maar deze man weet alle elementen zó te combineren dat hij echt een wereld om de collectie heen creëert, en het een absolute meerwaarde heeft.